 Deze week een foto uit 1904 van Huize de Ulenpas te Hoog-Keppel. We komen de naam als Ulenpas maar ook als Ulepas tegen. Het oorspronkelijke kasteel is veel ouder dan het gebouw dat er nu staat. Het huidige gebouw is een opvolger van een veel ouder huis, dat in verschillende gedaanten voorkwam en dat onder meer in de achttiende eeuw werd verbouwd. Het oudste huis dateert al van voor het jaar 1400, want dan verkoopt Diederik van Baak het huis aan Herman Rouwenoort. De Van Rouwenoorts blijven eeuwenlang bezitters en bewoners van de Ulenpas. Zij stammen uit deze streek. Wellicht bestaat er verwantschap tussen de Van Rouwenoorts en de Van Keppels van kasteel Keppel, maar daar is niets over bekend. Wel voeren ze een wapen dat dezelfde elementen bevat als dat van de Keppels, drie schelpen op een zwarte schuinbalk. De Ulenpas werd waarschijnlijk rond 1660 herbouwd door een Hendrik, een voornaam die in het geslacht van Rouwenoort erg veel voorkwam. Uit een prent van Jan de Beyer uit 1732 blijkt de Ulenpas een huis te zijn met een zadeldak tussen twee Gelderse topgevels en een gemoderniseerde voorgevel; het gebouw heeft inmiddels ook zijvleugels gekregen. De Ulenpas heeft beroemde bezoekers gekend. In het rampjaar 1672 schijnt Lodewijk XIV nog onderdak in de Ulenpas te hebben gekregen en rond 1700 brengt de befaamde Zweedse plantkundige Linnaeus een bezoek aan de Ulenpas. Wellicht werd hij uitgenodigd door Hendrik van Rouwenoort die in die tijd curator was van de toenmalige universiteit van Harderwijk. In 1812 komt het huis door huwelijk van een erfdochter aan de Van der Borchs tot Verwolde en daarna aan de Van Schuylenburchs. Een van de bewoners was de in 1870 te Terborg geboren Leopold Adolf van Schuylenburch. Hij was volontair op de gemeentesecretarie van Noordwijk als voorbereiding op een burgemeesterschap. Later werd hij burgemeester van Bennebroek (1911-1919). Van Schuylenburgh was heer van Bommenede en Ulenpas. Na zijn vertrek uit Bennebroek nam hij zijn intrek in huis Ulepas te Hoog Keppel, waar hij in 1935 overleed. De familie van Schuylenburg zal het huis jarenlang bezitten. We komen deze naam ook tegen als Van Schuijlenburgh. In 1965 breekt er brand uit, waarbij het huis grotendeels uitbrandt. Het huis wordt wel herbouwd, maar het uiteindelijke resultaat is een flauw aftreksel van het huis dat hier eeuwenlang heeft gestaan. Niettemin is de Ulenpas fraai gelegen tegen een achtergrond van hoog opgaand geboomte. Het huis De Ulenpas is niet toegankelijk voor het publiek, maar kan van de weg af heel goed waargenomen worden. |
Door Fred Wolsink. Gepubliceerd in Weekblad Contact (30 oktober 2007).
